“Maria Bartuszova. Formy przejściowe”
Opis wystawy w tłumaczeniu na polski język migowy (część V)

„Kultura na migi” daje osobom niesłyszącym, posługującym się Polskim Językiem Migowym, niepowtarzalną szansę zapoznania się z wybranymi dziełami sztuki z kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej oraz obiektami prezentowanymi na wystawie czasowej „Maria Bartuszová. Formy przejściowe”.

„Maria Bartuszova. Formy przejściowe” - opis wystawy w tłumaczeniu na polski język migowy (część V)

Od lat 80. twórczość Marii Bartuszovej zdominowały czyste, jajowate formy, wydrążone jajka i skorupy, których kształty poddawane były deformacji - zgniataniu, ściskaniu, łamaniu, związywaniu. Bardzo intrygujące są grupy owalnych form ograniczonych sznurkami, czasem jeszcze obciążonych małymi kamykami. Krucha gipsowa materia ściskana i ograniczana poprzez zewnętrzne więzy zdaje się kipieć życiem. Naprężone sznurki to niejako znak nieposkromionej energii wzrostu.

Prace te zdają się być przełomowymi w twórczości artystki, bo komplikują nie tylko podejście do pulsujących form natury, ale też uzasadniają wybór gipsu jako materiału. Wcześniejsze wydobywanie form przestaje być dobrotliwym aktem uwagi artystki -wrażliwca, a zaczyna funkcjonować jak akt przemocy. Jest, po pierwsze, tych form osaczaniem i naturze wyrywaniem, a jednocześnie tych form bronieniem się i oporem.

Zwykły, w czasie formowania rzeźb z gipsu, gest dotykania i odciskania materii przekształca się u Bartuszovej w radykalne gesty cięcia, przebijania, kłucia czy rwania. W ten sposób, 
choć tworzy ona wyłącznie formy abstrakcyjne - niezwykle oszczędne nawet w wyrazie, minimalne - twórczość ta przepełniona jest nie tylko przemocą, ale też erotyzmem, intuicją przekleństwa i nadziei pamięci, głęboką refleksją na temat początków życia. 

POBIERZ TEKST W PLIKU PDF Maria Bartuszova w polskim języku migowym, cz. 5