Dyskusja pomiędzy dyrektorami muzeów konfederacji „L’Internationale”
Internacjonalizm po końcu globalizacji

Drugą część konferencji „Nigdy więcej: Sztuka przeciw wojnie i faszyzmowi w XX i XXI wieku” stanowił szczyt „Internacjonalizm po końcu globalizacji”.

Zjazd zorganizowany wokół refleksji nad porażką globalizacji oraz idei alter-globalizmu, w duchu słynnej jedenastej tezy o Feuerbachu Karola Marksa, który proklamował: „Filozofowie rozmaicie tylko interpretowali świat; idzie jednak o to, aby go zmienić”.

Dyskusja pomiędzy dyrektorami reprezentującymi europejskie muzea należące do konfederacji „L’Internationale” poświęcona porównaniu misji społecznej i zadań programowych muzeów, które stają w obliczu napięć politycznych, powstających również wokół interpretacji historii i odnoszących się do historii dzieł sztuki.

W debacie udział wzięli:

Charles Esche (Van Abbemuseum, Eindhoven), Zdenka Badovinac (MG + msum, Lublana), Manuel Borja-Villel (Museo Reina Sofia, Madryt), Meriç Öner (SALT, Stambuł, Ankara), Ferran Barenblit (MACBA, Barcelona), Bart de Baere (M HKA, Antwerpia), Joanna Mytkowska (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie).

Rozmowę prowadził Sebastian Cichocki, główny kurator Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

Zdenka Badovinac

dyrektorka Moderna galerija i Muzeum Sztuki Współczesnej Metelkova MSUM (Lublana) od 1993 roku. Kuratorka licznych wystaw prezentujących zarówno artystów słoweńskich, jak i międzynarodowych. Zainicjowała pierwszą kolekcję sztuki Europy Wschodniej: 2000+ Arteast Collection w Moderna galerija. Słoweńska komisarz na Biennale w Wenecji (1993–1997, 2005, 2017) i austriacka komisarz na Biennale w São Paulo (2002). W latach 2011–2013 przewodnicząca CIMAM – Międzynarodowego Komitetu ds. Muzeów i Kolekcji Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej. Jej ostatnie projekty to: „Low-Budget Utopias” z Bojaną Piškur w MSUM Lublana (2016); „NSK from Kapital to Capital. Neue Slowenische Kunst – an Event of the Final Decade of Yugoslavia” w Garage Museum of Contemporary Art, Moskwa (2016); „Heavenly Beings: Neither Human nor Animal” z Bojaną Piškur w Museo Reina Sofía Madrid (2017); „Hello World. Revising a Collection; Sites of Sustainability. Pavilions, Manifestos and Crypts” w Hamburger Bahnhof - Museum für Gegenwart - Berlin oral MSUM Lublana (2018).

Bart De Baere

dyrektor M HKA (Antwerpia) od 2002 r. Członek zarządu CIMAM – Międzynarodowego Komitetu ds. Muzeów i Kolekcji Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej. W latach 2003– 2008 był przewodniczącym Flamandzkiej Rady Kultury, która doradza rządowi w zakresie polityki kulturalnej, a od 1999 do 2001 roku był doradcą ds. dziedzictwa kulturowego i sztuki współczesnej flamandzkiego ministra kultury. Wcześniej, w latach 1986–2001, był kuratorem w Muzeum Sztuki Współczesnej w Gandawie (obecnie S.M.A.K.). Organizował i kuratorował wydarzenia dla wielu instytucji za granicą, w tym Documenta IX w Kassel, gdzie był członkiem zespołu kuratorskiego.

Ferran Barenblit

dyrektor MACBA, Muzeum Sztuki Współczesnej w Barcelonie, od 2015 roku. Wcześniej, w latach 2008-2015 dyrektor CA2M Centro de Arte Dos de Mayo, muzeum sztuki współczesnej regionu Madrytu. Od 2002 do 2008 dyrektor Centrum d’Art Santa Mònica w Barcelonie. W drugiej połowie lat 90. kurator Espai 13 w Fundació Joan Miró. W latach 1994–1996 kurator w The New Museum w Nowym Jorku. Wykładowca na uniwersytetach i muzeach na całym świecie, w tym: UC Berkeley; UC Santa Barbara; Arizona State University; Otis School of Art, Los Angeles; Cincinatti Arts Centre; Universidad Nacional Autónoma de México; Universidad de Buenos Aires; Universidad Santa Cecilia, São Paulo; Université Paris III - Sorbone Nouvelle; Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych, Kopenhaga. Wykładowca gościnny w programie Curating Contemporary Art na Royal College of Art w Londynie w latach 2006–2011.

Charles Esche

dyrektor Van Abbemuseum (Eindhoven). Profesor sztuki współczesnej i kuratorstwa, wykładowca programu ”The MRes Art Exhibition Studies" w Central Saint Martins w Londynie, oraz wykładowca Jan van Eyck Academie w Maastricht. Współzałożyciel Afterall Journal and Books. Poza muzeum był (współ)kuratorem wystaw „Le Musée Égaré” (Kunsthall Oslo 2017) i „Printemps de Septembre” (Toulouse 2016); Dżakarta Biennale (2015); 31. Biennale w São Paulo (2014), U3 Triennale (Ljubljana 2011); RIWAQ Biennale (Palestyna 2007 i 2009); Biennale w Stambule (2005); Gwangju Biennale (2002). Przewodniczący CASCO Art Institute w Utrechcie. Otrzymał nagrodę Princess Margriet w 2012 i nagrodę CCS Bard College w 2014 (w kategorii Curatorial Excellence).

Meriç Öner

główna dyrektorka ds. badań i programów w SALT (Stambuł i Ankara). Wcześniej koordynatorka wystaw na XII Światowym Kongresie Architektury w Stambule, kuratorka w stambulskiej galerii Garanti Galeri oraz redaktorka interaktywnej bazy danych opracowanej dla „Becoming Istanbul” w Deutsches Architekturmuseum we Frankfurcie nad Menem w 2008 r. W SALT realizuje misję instytucji wykraczając poza klasyczny program wystawienniczy i wspierając rozwój inicjatyw oraz internetowych platform, które poszerzają możliwości wspólnotowej edukacji.

Manuel Borja Villel

dyrektor Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía (Madrid), od 2008 r. Wcześniej dyrektor Fundació Antoni Tàpies i MACBA / Museu d'Art Contemporani de Barcelona. Jego program w MNCARS koncentruje się na rozwoju i reorganizacji kolekcji, zmieniając metodę prezentacji dzieł. Wybrane wystawy z programu: „Poetics of Democracy” (2018), „Pity and Terror in Picasso's Path to Guernica” (2017), „Marcel Broodthaers: A Retrospective” (2016), „Territories and Fictions: Thinking in a New Way of the World” (2016), „Not yet, On the reinvention of Documentary and the Critique of Modernism” (2015), „Really Useful Knowledge” (2014), "Playgrounds, Reiventing the Square” (2014).

Zobacz także: