Alina Szapocznikow Dokumenty. Prace. Interpretacje
Sarah Wilson: Alina, Ruth, Jacqueline: kontekst dla Szapocznikow w latach 70
Po barykadach 1968 roku, po „Red Fromanger” i męskiej bojowniczości francuskich Maoistów, nadszedł czas na – jak to określił Guy Hocquenghem - l’apres-mai des faunes¬, feminizację francuskiego mężczyzny w łagodniejszych i bardziej melancholijnych latach 70’tych.
Francuski feminizm narodził się w dziedzinie języka pisanego wraz z écriture feminine, a w dziedzinie sztuki i performance wraz z pracami takich artystek jak Alina Szapocznikow i Gina Pane. Przez znaczący okres czasu, gdy Suzanne Page przejęła prowadzenie Musée de la Ville de Paris od Pierra Gaudiberta, tego zatwardziałego komunisty a później wyznawcy Althusera, w muzeum miał miejsce szereg fantastycznych retrospektyw artystek, na przykład niemieckiej fotomontażystki Hanny Hoch; wystawa Aliny Szapocznikow odbywała się równolegle z wystawami takich współczesnych artystek jak Ruth Francken i Jacqueline Dauriac. Kobiety te były następnie karygodnie zaniedbane przez francuskie instytucje kultury: odkrycie na nowo Szapocznikow miało miejsce całkowicie poza granicami kraju gdzie mieszkała. Czy otwarcie 25 maja wystawy elles@centrepompidou,com to zmieni?
