Alina Szapocznikow Dokumenty. Prace. Interpretacje
Anna Markowska

Nie próbuję na nowo przemyśleć kwestii wielkości artysty, ale rozważyć jak wielkość Aliny Szapocznikow była konstruowana w czasach komunistycznych i po przełomie 1989 roku.

Modernizm stał się dominującym dyskursem w polskiej sztuce po „odwilży” 1955 roku i pozostał obecny aż do końca lat 80’tych jako symbol dumy i oporu, ponieważ dowodził, że polska sztuka jest „taka sama” jak sztuka zachodnia za żelazna kurtyną. Pojawił się więc paradoks: oficjalne narracje dowodzące wielkości w czasach komunizmu wymagały transgresji i metafizyki. Moja prezentacja podejmuje następujące pytania: czy potrzeba transcendencji obnażyła rzeczywiste relacje władzy w kraju i dominującym dyskursie w dziedzinie sztuki, czy raczej była konserwatywną/anachronistyczną cechą metodologii? Czym się różnią zachodnie narracje o Szapocznikow (P.Restany) i jak się zmieniły po upadku komunizmu?

Zobacz także: