Drzewa (101-150/157)
„Drzewa ludziom towarzyszą od początku świata. Historia ludzkości zaczęła się od zrywania owoców z drzewa. Z drzewa robiono pierwsze kołyski, do dnia dzisiejszego robi się trumny. Umiejętność ścinania drzew na domy, mosty, papier i spirytus sprawiła, że nas, ludzi, dzisiaj jest więcej niż drzew. Drzewa bez ludzi żyły i rosły piękniej. Ludzie bez drzew istnieć nie mogą. Tego faktu nie potrzeba tłumaczyć – przedstawiam Państwu dzisiejszy obraz współistnienia i współzależność drzewa od ludzi. Przyłączmy się do Alarmu ekologicznego – na początek nie kupujmy zapałek. W. Hasior, tekst do «Albumu ekologicznego», Helsinki 1990”– czytamy na kartce papieru znalezionej w archiwum Galerii Władysława Hasiora. Ekspresja form znalezionych w przyrodzie i ich oddziaływanie pojawiają się już w pierwszym opublikowanym na łamach „Nowej Wsi” i w „Notatniku”. W publikowanych tu materiałach Hasiora interesowała sytuacja naturalna drzewa i sposoby użycia materii drewna przez człowieka, m.in. jako surowca w sztuce. W swoich realizacjach Hasior wielokrotnie używał drewna, np. we wczesnych pracach rzeźbiarskich. Najciekawsze wydają się jednak poszukiwania performatywne, np. „Krzew gorejący” (1983), gdzie artysta podpalił uschnięte drzewo dodając mu dramaturgii. Zestaw obejmuje notatniki pt. „Dramat drzewa (90), „Drzewa (104), „Płonące drzewo” (189, 230), „Korzenioplastyka” (263).
Wybrana bibliografia:
1. „Dramat drzew. Notatnik fotograficzny Władysława Hasiora (2)”, oprac. P. Kwiatkowski, „Nowa Wieś” 1983, nr 30, s. 12-13.
2. „Not. Fot.” 2017, nr 4.
