Grzegorz Kowalski, 2019 (1-5/5)
Wywiad metodą oral history z Grzegorzem Kowalskim przeprowadziła Karolina Szeląg w ramach projektu Historie Mówione Nowoczesności w marcu 2019 roku w Warszawie.
Wywiad przeprowadzono: 21.03.2019.
V części: I. 30 min 16 s, II. 28 min 53 s, III. 26 min 51 s, IV. 27 min 25 s, V. 26 min 17 s. Łączny czas nagrania: 2h 19 min 42 s.
Grzegorz Kowalski – rzeźbiarz, performer, twórca instalacji, pedagog, krytyk sztuki i eseista. Urodził się w 1942 roku w Warszawie. W latach 1959–1965 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni rzeźby profesora Jerzego Jarnuszkiewicza oraz w pracowni Projektowania Brył i Płaszczyzn profesora Oskara Hansena. W 1965 roku otrzymał dyplom z wyróżnieniem. Rozpoczął pracę pedagogiczną w ASP, którą kontynuuje do dzisiaj. W latach 1972–1980 był związany z Galerią Repassage. W 1992 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.
Hansenowska teoria Formy Otwartej wpłynęła na jego pracę twórczą, w tym na rozumienie relacji artysta – odbiorca oraz dzieło – otoczenie. Wypracował indywidualną metodę pedagogiczną, którą nazwał dydaktyką partnerską. Na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego stworzył i przeprowadził pierwsze realizacje swojego autorskiego programu dydaktycznego „Obszar wspólny. Obszar własny”. Stworzył i prowadził pracownię „Kowalnia”, z której wywodzą się artyści: Paweł Althamer, Katarzyna Górna, Katarzyna Kozyra, Jacek Markiewicz, Monika Zielińska, Artur Żmijewski, Anna Niesterowicz, Anna Konik, Ewa Łuczak i Anna Molska.
Autor biogramu: AAiA MSN.
