Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum
Realizując wybraną przez siebie strategię rozpuszczania sztuki w życiu codziennym, Rzepecki przedstawia tu kilka zaaranżowanych scen z życia swojej rodziny. Na początku widzimy wszystkich jej członków śpiących w jednym łóżku (żona i dzieci), co stanowi gorzki komentarz do fatalnej sytuacji mieszkaniowej w Polsce. Później następują kolejne sceny z życia domu państwa Rzepeckich, równie absurdalne w wymowie. Pomiędzy nimi widzimy plansze z napisami w różnych językach. Gdy dzień dobiega końca, domownicy wracają do swojego wspólnego łóżka. Obrazki z życia rodzinnego są tu przyczynkiem do ogólniejszej refleksji nad stylem życia Polaków w okresie politycznego przełomu.
(ŁM)