Archiwum Polskiego Performansu

Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum

Wyraźnie zasmucony czy też wzruszony bohater wpatruje się w kamerę zaciągając się raz po raz papierosem. Jego wzrok wędruje dalej, poza kamerę – w nieznaną i niedostępną widzowi przestrzeń. Sam staje się zatem oglądającym, czyniąc tematem filmu nie tylko swoje spojrzenie i przeżywane emocje, ale także tajemniczy obiekt obserwacji.

Artysta pozostawia tu widzowi wiele miejsca na snucie przypuszczeń, pozwalając mu tym samym wypełnić dzieło własną treścią. Rozwiązanie przychodzi wraz z oddaleniem kamery. Okazuje się wówczas, że bohater siedzi razem z żywymi karpiami w wannie pełnej wody.

Ten absurdalny, a jednocześnie gorzki obrazek jest wymownym przykładem typowej dla Andrzeja Rzepeckiego i Łodzi Kaliskiej strategii określanej mianem SOC-SUR-DADA.
 

(ŁM)