Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum
W tym działaniu Dawicki przemierza trybuny stadionu OKS STOMIL w Olsztynie, zasiadając na chwilę po kolei na wszystkich krzesełkach, zajmując w sumie w ciągu czterech godzin ok. 30 tys. miejsc. W kontekście jego późniejszej refleksji nad ideą występu artysty przed publicznością znamienne wydaje się zajęcie miejsca na trybunach, które odczytywać można jako zaburzenie tradycyjnej relacji artysta-widz. Tym samym Dawicki skrupulatnie odgrywa tu nie rolę artysty, a właśnie widza, który stara się znaleźć dla siebie najlepsze miejsce czy też spojrzeć na widowisko ze wszystkich dostępnych miejsc. Taka interpretacja stawia w centrum performance’u płytę boiska, która jednak pozostaje pusta. Jak jednak pokaże Dawicki w późniejszych latach, nieobecność artysty okazać się może niezwykle wymowną strategią. Dawicki przemierza kolejne stadionowe siedziska żując gumę oraz trzymając w ręku kuchenny taboret. Działanie kończy wyjmując pudełko ze schowka w taborecie, wypluwając do niego gumę do żucia, siadając na stołku i wypowiadając słowa: „Bezkresność ubezwłasnowolnienia”.
Opis na podstawie: Dziesięciolecie malarstwa. Oskar Dawicki, katalog wystawy, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków 2005.