IlumiNacja, Kretakor (1-30/30)

Miejsce: Theaterdiscounter, 9–10 maja 2012

W roku 2008 uznany węgierski reżyser Árpád Schilling porzucił karierę teatralną, aby bezpośrednio zaangażować się w życie dzisiejszego, podzielonego społeczeństwa węgierskiego. Jego cel był prosty: przywrócić znaczenie aktora jako czynnego obywatela i podmiotu politycznego, potrafiącego przemawiać, być mediatorem i aktywnym członkiem społeczeństwa, który porzuca „sztukę fasadową”.

Wraz z kilkoma współpracownikami Schilling przekształcił Krétakör w centrum sztuki współczesnej, firmę produkcyjną i ośrodek interwencji społecznych, który na podstawie wyników badań społecznych opracowuje i prezentuje kreatywne gry wspólnotowe. Przykładowo jednym z działań była organizacja inscenizowanych wieczorów dla publiczności w wioskach, gdzie wybucha wiele konfliktów między społecznością romską i nieromską. Krétakör czyni takie podejście edukacyjne atrakcyjnym i pociągającym, krytykując tym samym politykę węgierskich teatrów narodowych, które straciły kontakt z rzeczywistością.
Dla 7. Biennale Sztuki Współczesnej w Berlinie Krétakör przygotował sytuację społeczno-pedagogiczną opartą na podziałach coraz wyraźniej obecnych w społeczeństwie węgierskim. Jej cele to: oswojenie nacjonalistycznej retoryki i skierowanie jej na tor postępu, krytyczna analiza przekonań liberalnych i lewicowych, ukazanie tożsamości narodowej na tle społeczeństwa europejskiego, wspieranie innowacyjności w małych społecznościach, ćwiczenie sytuacji demokratycznych i konkurencyjności, a także stworzenie społecznego forum oraz angażującej, twórczej gry wspólnotowej.

Sytuacja teatralna ilumiNacja została zainicjowana przez Árpáda Schillinga, Mártona Gulyása i Pétera Fancsikaia.